همراه با بزرگان

آیت الله مجتبی تهرانی رضوان الله تعالی علیه:

نماز بدون حضور قلب و تند تند،‌ مثل این می‌ماند که آدم بخواهد بدهی‌اش را ادا کند؛

  

از سر و ته آن می‌زند اما وقتی می‌خواهد طلب را بگیرد،‌ می‌خواهد تا آخرش را هم بگیرد.

چطور شد اینجوری شده؟

بدهی الهی را که می‌خواهی ادا کنی،‌ سر و ته آن را می‌زنی،

امّا وقتی که می‌خواهی روزی را از خدا بستانی،تا آخرش می‌ستانی، و بعدش هم همواره می‌گویی: بده

انصاف هم خوب چیزی است!